معنی چرک آلوده در لغت نامه دهخدا

چرک آلود. آلوده به چرک. دَرِن. مِدرَن. (منتهی الارب). رجوع به چرک و چرک آلود و چرکین شود

معنی چرک آلوده - جستجوی لغت در جدول جو

چرک آلوده(چِ دَ / دِ)

لغت نامه دهخدا

چرک آلوده

فرهنگ لغت هوشیار

چرک آلود

آلوده به چرک، چرکین، پلید، کثیف، ریمناک

فرهنگ فارسی عمید

چرک آلود

(چِ)

چرکین. (آنندراج). چرکین و ناپاک و پلید و ملوث و کثیف. (ناظم الاطباء). چرک آلوده. چرکن، زخم آلوده به چرک و ریم. ریمناک. رجوع به چرک و چرک آلوده و چرکین شود

لغت نامه دهخدا

خاک آلوده

(دَ / دِ)

آغشته شدۀ بخاک. خاک نشسته. خاک گرفته. غبارآلود. مریّغ. (منتهی الارب) : واز سر تا پای خاک آلوده. (مجمل التواریخ و القصص)

لغت نامه دهخدا

غرض آلوده

(غَ تَ / تِ)

غرض آلود. غرض آمیز. رجوع به غرض آلود و غرض شود، خودخواه و آلوده به خودکامی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عرق آلوده

(اَمْ تَ/تِ)

پوشیده شده از خوی و عرق. (ناظم الاطباء). عرق آلود. رجوع به عرق آلود شود

لغت نامه دهخدا

شرم آلوده

(وَ)

شرمگین. شرم آلود. شرمگن. شرمنده روی:
از حجاب حسن شرم آلودۀ لیلی هنوز
بید مجنون سربه پیش انداختن بار آورد.
صائب تبریزی (از آنندراج).
رجوع به شرم آلود شود

لغت نامه دهخدا

مشک آلوده

(رَ دَ / دِ)

مشک آلود:
که گور کشتکان باشد به خون اندوده بیرون سو
ولیکن زاندرون باشد به مشک آلوده رضوانش.
خاقانی.
رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

نمک آلوده

چیزی که آن را در نمک غلطانیده باشند. (آنندراج). به نمک آغشته. که آن را در نمک خوابانده یا نمک بر آن پاشیده باشند:
آنم که غم دل به دو عالم نفروشم
زخم نمک آلوده به مرهم نفروشم.
تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا